Een mysterieus kleedje

Exact 2 weken geleden schafte ik mij op de boekenbeurs "Stof voor durf-het zelvers" aan. Niet dat ik zo'n durver ben, want tot vorige week leek het al een eeuwigheid geleden dat hier nog eens een kledingstuk vanonder mijn machine rolde.

2 dingen brachten daar uiteindelijk verandering in:
Ten eerste: de conclusie van de oudste dochter dat er maar 1 rokje in haar kleerkast hing (horror voor een bijna-5-jarig meisje).
Ten tweede: de naderende feestdagen.

Dus trok moeder, gesteund door de nodige hulp uit haar nieuwe boeken ten strijde.

Omdat ik toch niet zo'n durver ben, besloot ik te starten met de basisjurk, de allereerste in het boek, die met rechte rok.
Benieuwd naar het mysterie? Kijk dan eerst maar eens naar de foto's (en je kent dat wel, zo van sorry voor de slechte foto's, maar ik had geen zin om te wachten tot het weer licht werd, wat het überhaupt toch nooit lijkt te zijn deze tijd van het jaar).

En, heb je het mysterie ontdekt? (weet ik ineens wie de aandachtige lezer is)
Ik herhaal: ik maakte de basisjurk met RECHTE rok. Kan er mij dan is iemand uitleggen waarom het rokdeel zo'n 10 cm breder was dat het bovenste deel???  Gelukkig leerde ik vorige week door het vorige kleedje stolpplooien maken en maakte ik er dus een kleine stolpplooi in (zie foto 2).

Die rits dat is nog een ander verhaal. Goed uitgelegd hoor en ook best goed gelukt (vind ikzelf voor mijn eerste blinde rits), maar ze gaat niet altijd even goed open, misschien nog een beetje oefenen (en een echte blinde rits kopen?)

En het leukste van al was dat dit patroon precies op de maat van mijn dochter gemaakt was, dat is nogal een luxe zenne.

Goei weekend allemaal!

Slaap zacht lieve schat

De oudste dochter heeft hier nogal lang onze avonden bepaald met haar avondlijke gezangen. Niet bepaald gezellig, maar ondertussen (hout vasthouden) lijkt ze een beetje haar draai gevonden te hebben en is ons avondlijk duiveltje ineens veranderd in een engeltje.

Om dat te bekomen, werden er hier enkele maatregelen genomen.
Een eerste stap werd genomen, toen mijn zus voorstelde om een nestje voor haar te maken door ze in mijn borstvoedingskussen te laten slapen (was de wederhelft ook ineens tevreden dat hij van die worst in ons bed verlost was).

Ze slaapt nu ondertussen toch al een hele tijd met dat kussen, maar dat kussen was nog steeds gehuld in de saaie beige overtrek die ik er bij kreeg.
Nu dat ze eindelijk superflink gaat slapen, vond ik dat het wel eens tijd was voor een kindvriendelijker model. Eentje in leuke kleurtjes dat er makkelijker af geraakt en ook ineens een reserve-exemplaar, zodat het af en toe eens in de was kan.

Ik had nog wat stofjes van Ikea liggen en gebruikte die (mispak je niet, hier kruipt superveel stof in door de U-vorm.)
Ik gebruikte de oude overtrek als patroon voor de nieuwe en maakte ze met de overlock.
Je moest is zien hoe blij ze ermee was, ze bedankte mij op haar eigen vrolijke, spontane manier.

overtrek 1

 

overtrek 2

Nu ik er zo over nadenk, nadat ze het kussen kreeg, ging ze niet direct flink slapen. Dat gebeurde pas deze zomer, toen ze zelf besliste om zich om te draaien in haar bed, met haar hoofd aan het voeteinde, zodat ze de deur kon zien. (ik had het kunnen weten, want dat heb ik zelf ook).

Slaap zacht!

Nog een geboortecadeautje

Vorige maand werd een vriend van de wederhelft voor de tweede keer papa van een zoontje. Opnieuw gebruikte ik het geboortekaartje als inspiratie. Ik dacht eigenlijk dat de tekening te gedetailleerd zou zijn, maar met een paar kleine aanpassingen lukte het toch.

Al die baby's, dat blijft hier precies maar duren. ( en dat vind ik helemaal niet erg)
Tot de volgende!

Eindelijk nog eens een kleedje

Ergens in de lente pakte ik ne serieuse schrik van kleertjes naaien voor de dochters. Blijkbaar hebben ze nogal een vreemd figuur dat niet overeenkomt met de meeste patronen (lees "smal en lang"). Ik heb nogal weinig ervaring en besloot het dus tijdelijk maar over een andere boeg te gooien.

Maar toen de oudste dochter enkele weken geleden haar kleerkast opentrok en nogal zielig deed omdat ze daar welgeteld 1 rokje zag hangen en geen enkel kleedje, besloot ik het er terug op te wagen.

Op het stoffenspektakel in Mechelen werden stofjes gekocht en op de boekenbeurs kocht ik een boek dat mij precies wel de ondersteuning gaf die ik nodig heb (want van dat Knippie-Chinees versta ik nog steeds geen bal, nooit geweten dat ik zo dom was)

Zondag zette ik mij eraan en iets meer dan 2 uur later had ik een kleedje, mét voering en het bleek nog te passen ook. Dinsdag zocht ik bijpassende knoopjes en volgde er nog een klein stressmomentje (iemand een tip om de knopen op de juiste plaats vast te maken?), maar zie, het past dus en ze is er superblij mee.

En weet je wat nu het moeilijkste van al was? Een T-shirt en kousenbroek vinden voor eronder. Ik denk dat ik mijn zoektocht toch nog even verder zal zetten.
Groetjes x

De perfecte chocolate chip cookies

Ik weet het, er staan er heel wat op het internet (ik denk dat ik ze zowat allemaal ben tegengekomen), maar deze zijn echt zowat de lekkerste koekjes die ik ooit heb gegeten.
En wat nog beter is, ik heb ze anderhalve week geleden gebakken en bewaard in een luchtdichte doos en ze zijn nog steeds even knapperig en lekker als de eerste dag (ik wou dat per se testen, maar dat heeft moeite gekost hoor, om  ze niet allemaal op te eten)

Ik vond het recept hier, maar speciaal voor jou, vind je hieronder het vertaalde recept met de aangepaste hoeveelheden.

Met dit recept maak je zo'n 36 koekjes (tenzij je ze supergroot maakt natuurlijk)

Perfecte chocolate chip cookies

Ingrediënten:

• 300 g bloem
• 1/2 tl zout
• 1/2 tl natriumbicarbonaat
• 170 g boter, gesmolten en lichtjes afgekoeld
• 200 g kinnekessuiker (lichtbruine cassonade)
• 100 g kristalsuiker
• 1 ei
• 1 eigeel
• 2 tl vanille
• 340 g bakvaste chocoladedruppels (ik gebruikte pure chocolade, maar kies zelf maar)

Recept:

1. Verwarm de oven voor op 175°C. (plaats een ovenplaat in het midden van de oven)
2. Meng de bloem, zout en natriumbicarbonaat in een kom. 
3. Klop de boter samen met de 2 suikers op met de mixer.
4. Voeg het ei, het eigeel en de vanille toe. 
5. Mix goed tot het mengsel lichtjes van kleur veranderd is (zo'n 2 minuten). 
6. Voeg de droge ingrediënten en chocoladedruppels samen toe. 
7. Meng tot alles goed gemengd is. 
8. Schep met een ijsschep of een lepel kleine hoopjes op de bakplaat (met bakpapier). (leg ze niet te dicht bij elkaar, want ze lopen een beetje uit)
9. Bak de koekjes 10-12 minuten totdat de randjes lichtjes bruin worden. Bak ze niet te lang, want anders worden de koekjes te hard. Laat ze nog eventjes op de bakplaat liggen, want anders zijn ze nog te zacht om op te scheppen. 
10. Bewaar de koekjes in een luchtdichte doos. 

Probeer ze zeker eens, je zal er geen spijt van hebben!

Smakelijk x

Geen koude voetjes meer voor mij

Een tweetal weekjes geleden, lag ik op zondag in de zetel, mij te beklagen dat ik toch zo'n koude voeten had. Ik heb het niet snel koud, maar vanaf dat mijn voeten koud zijn (of het puntje van mijn neus), duurt het heel lang alvorens ik weer opgewarmd geraak.

Ik besloot er iets aan te doen, dus speurde pinterest af, dook in mijn  voorraad wol en diepte mijn haakpen op.

Via pinterest vond ik dit patroontje en begon eraan. Aangezien ik op nogal grote voet leef, moest ik wel enkele rijen extra haken, maar een paar uurtjes later had ik lekker warme voetjes.

ik weet het, zonder voeten in ziet dat er eigenlijk niet uit, maar enfin

Misschien wel een kleine opmerking, wol is nogal slipperig. Voor in de zetel te liggen zijn ze dus ideaal, maar je kan er best niet teveel mee rondlopen, wegens slipgevaar. Het is maar dat je het weet hé.

Groetjes x

Welkom lieve Leon

Vorige maand beviel mijn collega van haar tweede kindje, een zoontje dat de naam Leon kreeg.
Het kleine jongetje kwam met een supermooi geboortekaartje waar ik dankbaar gebruik van maakte voor het cadeautje. (nooit eerder borduurde ik een tekening met zoveel kleurtjes, maar het was zeker de moeite waard).

 Tot de volgende!

Nog nutella-koekjes

Nog geen week geleden ontdekte ik op pinterest nutella-koekjes en hier is al het tweede recept. Deze keer voor chewy nutella-koekjes. Superlekkere koekjes, er is maar 1 ding waar je aan moet denken:
Als je ze bakt, lopen ze enorm hard uit. Ik dacht dat ik genoeg plaats had gelaten, maar mijn eerste baksel kwam er uit als 1 gigantisch grote koek.
De tweede keer had ik toch al een paar ronde koekjes.
Volgens mij is dit recept voldoende voor zo'n 4 bakplaten, het is maar dat je het weet hé.

Opnieuw moest ik eerst aan het rekenen slaan, dus hier volgt het recept:

Chewy nutella-koekjes

Ingrediënten:

• 220 g boter
• 100 g kristalsuiker
• 100 g lichtbruine suiker (kinnekessuiker)
• 110 g nutella
• 1 ei
• 1 tl vanille
• 200 g bloem
• 1 tl bicarbonaat
• 1/4 tl zout
• 50 g chocoladestukjes

Hoe maak je dat? 

1. Verwarm de oven voor op 175°c.
2. Klop de boter op met beide suikers totdat ze licht is. 
3. Roer er het ei, de nutella en de vanille onder.  
4. Voeg de bloem, het zout en het bicarbonaat toe (niet te lang mengen). 
5. Voeg de chocoladestukjes toe. 
6. Leg hoopjes op bakpapier (zie hierboven!) en laat gedurende 15-20 min. bakken. 

Smakelijk!